”Erkek kardeşinin oğlu mühendisti. Robert Kolej mezunu. O da aksansız Türkçe konuşur, anlayamazsın Rum olduğunu. Amerika’da okumuş, Karaköy’de mağazası vardı. Vitrininde yazardı:
”Uzman elektrik evi. Yüksek elektrik mühendisi Leonidas Fotiadis”
6-7 Eylül hasarları ödenirken komisyona çağırdılar Leonidas’ı, zararını ödeyeceğiz diye..
Hasara uğrayanlar beyanname vermişlerdi yasa gereği, komisyon beyannameleri inceliyor ve ”hasarları tazmin” ediyordu.
Fenerdeki ev için beyanname vermediler. Karaköy’deki mağaza dümdüz olmuştu, onun için de beyanname vermedi Leonidas, bir tek beyanname verdi ve 12.650 TL istedi.
Karlı bir gündü çağırdıklarında. Paltosu sırtında, elinde şapkası, çantası dimdik durdu. 12.650 TL istiyordu.
‘
‘Buyrun oturun, oda sıcak, paltonuzu çıkarın.”
”Hayır” dedi. ”Böyle iyi.”
”Lütfen açıklayın ” dediler komisyonda.
”Sadece 12.650 TL isterim diye yazmışsınız, biraz açıklasınız.”
”Hasarımın tazminini istiyorum devletten.”
”Oturun lütfen, bir kahve içer misiniz?”
”Hayır 12.650 TL istiyorum.”
”Peki ama biraz anlatın lütfen, bilirsiniz, mevzuat, herhangi bir delil, bir evrak, anlatsanız biraz.”
”12.650 TL istiyorum devletten.”
Leonidas, çantasından bir fatura çıkardı sonunda. Mimar M. Kaçivelaki’nin 11.7.1954 tarih ve 34 nolu faturası, ilişik plan mucibince, diye yazıyordu, başka açıklama yoktu.
”İlişikteki plan?”
Leonidas, çantasından rulo biçiminde bir kağıt çıkardı, açtı, planı masaya yaydı.
”İşte ilişikteki plan.”
Komisyon üyeleri başına toplandı.
Melek heykelleri olan bir mezardı bu. Annesinin mezarı. Annesinin mezarını kırmışlardı, meleklerin kanatlarını yolmuşlardı.
Tek kuruş istemiyordu Devletten, sadece mezar parasını istiyordu.
Oturmadı. Paltosunu çıkarmadı. Kahve de içmedi.
Dimdik durdu odanın ortasında, konuşmadı bir daha.
Çeki aldı ve kibarca kapıyı ardından kapadı.
Sonra Amerika’ya gitti Leonidas. Bir daha dönmedi. ”